Het Verhaal
Laat ons oog daarbij alleen gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder van ons geloof
Hebreeën 12:2
Mensen die hun handen opheffen om God te aanbidden, een predikant die vurig ‘amen’ roept, eigentijdse muziek en gemeenteleden die in tongentaal spreken. Het zijn beelden die menigeen met de pinksterbeweging associeert.
Na de rooms-katholieke kerk is de pinksterbeweging wereldwijd de grootste christelijke stroming met circa 600 miljoen aanhangers. De stroming is meer dan honderd jaar oud en legt de nadruk op de werking van de Heilige Geest. Overal ter wereld komt de pinksterbeweging voor.
Hoewel het christendom in Europa tanende is, groeit de pinksterbeweging sterk in Afrika, Azië en Latijns-Amerika. De pinksterbeweging heeft het christendom een ander gezicht gegeven. Het christendom was aanvankelijk vooral een blanke godsdienst, maar met de opkomst van de pinksterbeweging is de grote meerderheid van het christendom tegenwoordig niet-blank.
De pinksterbeweging bestaat uit een veelvoud van kerken en bewegingen. Het is eerder een beweging dan een kerk, omdat het binnen diverse groeperingen voorkomt. Uit de pinksterbeweging zijn echter wel pinkstergemeenten (pinkstergelovigen noemen hun kerk ‘gemeente’) voortgekomen en er is een bepaalde traditievorming ontstaan. De pinksterbeweging is dynamisch en er ontstaan voortdurend nieuwe bewegingen
Gods Geest ging verder na het boek Handelingen. Het is een boek dat niet eindigt met “Amen”, maar met: “Hij predikte het Koninkrijk van God en gaf onderwijs over de Heer Jezus Christus, in alle vrijmoedigheid, ongehinderd”. Gods Geest schrijft door ons heen verder aan dit boek.
De pinksterbeweging ontstond begin twintigste eeuw, met 1906 als startdatum. In dat jaar vond een opwekking plaats in Azusa Street, Los Angeles, geleid door predikant William Joseph Seymour. Hij predikte de doop met de Heilige Geest, wat honderden gelovigen trok. Mensen bekeerden zich, werden genezen, en spraken in tongentaal. De opwekking doorbrak rassenbarrières, wat destijds controversieel was.
Kranten bekritiseerden de gebeurtenissen en gaven de deelnemers spottende bijnamen. Ondanks de kritiek verspreidden zendelingen de boodschap wereldwijd, ondersteund door Seymour's tijdschrift ‘The Apostolic Faith’. Gelijktijdig vonden vergelijkbare opwekkingen plaats, zoals in Wales (1904) en India (1905).
In 1906 startten Gerrit en Wilhelmine Polman een gebedskring in Amsterdam, waarin ongeveer 25 bezoekers baden voor de doop met de Heilige Geest, geïnspireerd door opwekkingen in Wales en Los Angeles. Op 29 oktober 1907 werd Wilhelmine door de Heilige Geest aangeraakt en sprak in tongentaal, wat Gerrit Polman als het begin van de pinksterbeweging in Nederland beschouwde. Daarna hadden andere bezoekers soortgelijke ervaringen.
De gemeenschap in Amsterdam groeide snel, waardoor een grotere zaal nodig was. Ondertussen ontstonden kleine gemeenten in Nederland, zoals in Haarlem, Terschelling (1908), Delfzijl, Leeuwarden, Sneek, Harlingen, Zwolle (1910-1915), en later in Heerlen, Leiden, Den Haag, Rotterdam, Utrecht, Hilversum, Gouda en Groningen tot in de jaren '30.
Vanaf 1950 kreeg de pinksterbeweging een nieuwe impuls door buitenlandse opwekkingspredikers en gebedsgenezers die Nederland bezochten, zoals de Indiase evangelist Lam Jeevaratam, die werd uitgezet vanwege onrechtmatige genezingspraktijken. Andere invloedrijke evangelisten waren Elaine Richards, Hermann Zaiss, en Tommy Lee Osborn, die in 1958 op het Malieveld in Den Haag samenkomsten hield waar circa 100.000 mensen op af kwamen. Zweedse evangelisten stichtten gemeenten in Nederland, wat bijdroeg aan de groei.
Zweedse evangelisten zorgden ook voor een impuls in Nederland door het Evangelie te verspreiden en gemeenten te stichten.
Tussen 1950 en 1990 groeide de pinksterbeweging dankzij de evangelisten, maar dit leidde ook tot verdeeldheid door de opkomst van twee nieuwe varianten: 'Stromen van Kracht' en 'Kracht van Omhoog'. 'Stromen van Kracht' geloofde dat christenen met de doop van de Heilige Geest alle negen geestesgaven konden bezitten, wat leidde tot de stichting van Opwekking in 1960. ‘Kracht van Omhoog’: aanhangers van deze richting geloofden dat wedergeboren christenen bezeten konden zijn van demonen. De strijd tegen demonen en de duivel nam een centrale plaats in deze leer in.
‘Stromen van Kracht’ en ‘Kracht van Omhoog’ hebben met elkaar gemeen dat elementen in hun leer haaks stonden op opvattingen van de klassieke pinksterbeweging. De ‘oude’ pinksterbeweging bestreed deze ideeën.
Een van de belangrijkste gebeurtenissen in de jaren ’90 was de oprichting van het Landelijk Platform (LP) in 1994. Dit platform is het resultaat van zeven Nederlandse pinksterdenominaties die zich hebben verenigd.
De pinksterbeweging staat misschien wel het meeste bekend om haar kerkscheuringen. Het Landelijk Platform wil dit tegen gaan en de eenheid tussen de kerkgenootschappen bevorderen.
In 2002 fuseerden twee stromingen, de Volle Evangeliegemeenten Nederland en de Broederschap van Pinkstergemeenten, tot de VPE. Internationaal werd/bleef de VPE lid van de wereldwijde Assemblies of God, ’s werelds grootste Pinksterdenominatie. Door Gods genade is de VPE nu aanvaard als geloofwaardig en gerespecteerd vertegenwoordiger van de Pinksterbeweging in Nederland. We beseffen heel goed dat dit kostbare dat ons is toevertrouwd zorgvuldig gekoesterd moet worden.
We hebben Gods Geest horen spreken. Zie Jezus! We voelen Zijn aansporing om onze leiders, gemeenten en land te doordrenken met de tegenwoordigheid van Jezus. We omarmen Zijn gebod en opdracht terwijl we onze blik op Hem gericht blijven houden. Zijn Geest vuurt ons aan: Zie Jezus!